Sleeuwijk - Tent

Wanneer je richting Sleeuwijk moet je noodgedwongen door Rotterdam en daar is de kans op filevorming erg groot. Ook op deze avond. Na het parkeren van de auto klinkt ‘Geluksknikker’ al door de vochtige avondlucht en moeten we rennen om nog een beetje op tijd te zijn. Dat dacht ook Eveline, die prompt werd geveld door een zweepslag. Geveld, maar parmantig prijkend achter de mengtafel, verzoekt ze Erwin en ik om haar even naar de ladiesroom te begeleiden. Nadat deze klus was geklaard kon het feest pas echt beginnen, want dat was het daar in Sleeuwijk… Of het nou de tent, de band of het publiek was, er hing een geweldige sfeer. Sinds deze avond weet ik ook hoe Jack, of degene waar hij over zingt, zich moet hebben gevoeld als je wordt vastgeklemd door een zweterig en twee meter breed persoon. 'Otje' uit is daar erg goed in! Zijn cadeau beland met een harde plof op het podium en veroorzaakt eerst een schrikreactie bij de band; er ploft een rood paar houten klompen op de bühne, maar ja, “daar vraag je om als je in Sleeuwijk de Klompendans speelt.” Op kousevoeten vervolgt hij de rest van zijn avond. Het ontbreken van ‘Rosamunde’ leidt aan het einde van de avond tot een lichte teleurstelling. Echter, deze teleurstelling, hoe licht dan ook, vormt weer een prima aanleiding om snel weer eens een concertje te bezoeken.